Po leczeniu kanałowym konieczna jest odbudowa zęba za pomocą wypełnienia, korony lub mostu. Jeżeli ilość pozostałych ponad kością i dziąsłem tkanek zęba jest niewielka niezbędne jest wykonanie wkładu koronowo-korzeniowego. Po osadzeniu wkładu w korzeniu zęba, na uzyskany filar protetyczny można osadzać przygotowane uzupełnienie protetyczne. W przypadku dużych wypełnień, doskonałą alternatywą do standardowej plomby są nakłady inlay, onlay, w których używa się porcelanowego lub kompozytowego elementu, który zastępuje część korony zęba. Potrafią odwzorować naturalne guzki i ukształtowanie powierzchni zęba. Dodatkowo wzmacniają ząb. Innym rozwiązaniem jest endokorona. Jest to rodzaj uzupełnienia protetycznego korony zęba, której górną część stanowi korona protetyczna, a dolną część wkłada się w ubytek zęba, wypełnionego wcześniej materiałem endodontycznym.
Leczenie kanałowe musi zostać poprzedzone tomografią komputerową, która umożliwia dokładne zaplanowanie leczenia. CBCT pozwala na dokładną ocenę długości, zagięcia i liczby korzeni. Umożliwia zlokalizowanie ujść kanałów korzeniowych oraz określenie wielkości zmian zapalnych.
W celu dokładnego zaplanowania zabiegu konieczne jest wykonanie tomografii komputerowej, która pozwoli lekarzowi zapoznać się z położeniem i kątami kanałów.
Jeżeli korona zęba jest bardzo zniszczona, konieczna jest tymczasowa odbudowa zęba jeszcze przed rozpoczęciem leczenia.
Pierwszym krokiem jest podanie znieczulenia, gwarantującego bezbolesność zabiegu.
Po podaniu znieczulenia endodonta izoluje ząb za pomocą koferdamu, czyli specjalnej osłony, która na czas zabiegu chroni zęba przed dostępem śliny. Koferdam chroni również system kanałów korzeniowych przed zainfekowaniem bakteriami z jamy ustnej. Dodatkowo zwiększa pole widzenia lekarzowi, poprzez odsunięcie policzków i języka. Brak konieczności wymiany wałeczków i radzenia sobie z zaparowanym lusterkiem zdecydowanie skracają czas zabiegu.
Procedura leczenia kanałowego rozpoczyna się od otwarcia komory zęba i usunięcia pod mikroskopem martwej lub chorej miazgi. Kolejnym etapem jest oczyszczenie wnętrza kanałów z bakterii i opracowanie ich za pomocą specjalnych narzędzi. Podczas zabiegu endodonta kilkukrotnie płucze kanały środkami odkażającymi, a następnie dokładnie je osusza. Ostatnim etapem jest wypełnienie kanałów specjalnym materiałem.
Najważniejsze w leczeniu endodontycznym jest znalezienie wszystkich kanałów i usunięcie całej miazgi, stąd tak istotna jest diagnostyka. Tomografia komputerowa pozwala odnaleźć lekarzowi wszystkie dodatkowe kanały, niewidoczne na standardowym zdjęciu RTG. Zdarza się bowiem, że kanałów jest więcej, niż w teorii powinno.
Po zakończeniu leczenia kanałowego konieczne jest odbudowanie korony zęba. W przypadku niedużego ubytku można zastosować standardowe wypełnienie kompozytowe. Przy większych zniszczeniach konieczna jest odbudowa protetyczna.
W większości przypadków leczenie można zakończyć na jednej wizycie. Są jednak przypadki, kiedy endodonta dzieli leczenie na kilka wizyt. Zdarza się to np. w przypadku zakrzywionych korzeni lub wąskich, rozgałęzionych kanałów.
Przed podjęciem decyzji o usunięciu zawsze warto się skonsultować odnośnie możliwości ratowania zęba i zostawienia go w jamie ustnej.
Lek. dent. Andżelika Szymonajtis-Magiera
Lek. dent. Katarzyna Sadek
Lek. dent. Angelika Chancewicz